Aaron - Ben Gijsemans

'Aaron' - Ben Gijsemans - (208 pagina's, Nederlandstalig, hardcover, Uitgeverij Oogachtend)

Tags: #relaties #seksualiteit #maatschappij

Aaron

De twintigjarige Aaron brengt de zomer thuis door om te studeren voor zijn herexamens. De dagen zijn lang en traag. Hij kan zich moeilijk concentreren en het duurt vaak niet lang voordat hij soelaas zoekt in zijn collectie comics. De keren dat hij van zijn kamer komt, zijn de interacties met zijn ouders stug en onhandig. Zo ook op de sporadische momenten dat hij met één van de weinige vrienden een biertje doet in het plaatselijke café. Als zijn oudere broer hem op een dag  zijn nieuwe vriendin Elise en haar zoontje Arian voorstelt, moet Aaron vechten tegen wat dat met hem doet.

Tijdens het lezen van 'Aaron' bekruipt je het gevoel dat je eigenlijk wil ontkennen waar dit boek over gaat. Aaron is een jongen die weet dat hij anders dan anderen, hij vecht er tegen, hij vlucht in zijn comics, maar hij kan uiteindelijk niet ontsnappen aan wat hij voelt. Dit tergende proces, de traagheid van de dagen, de eenzaamheid, is briljant in beeld gebracht. Het ritme van de pagina's, de schuivende dialogen en de sobere kleurstelling wordt enkel doorbroken door het universum van superhelden strips waarin Aaron, en daarmee ook de lezer, kan ontsnappen.

Ben Gijsemans

In dit boek overtreft Gijsemans zichzelf op alle fronten. Tegelijkertijd is dit één van de lastigste reviews die ik tot nu toe heb geschreven. Het is lastig om het taboe van het boek te scheiden. Iets waar Ben Gijsemans zich ook terdege van bewust is. In een interview met Bruzz geeft hij ook aan niet uit te kijken naar de reacties. Maar het is niet per se pedofilie waar hij het over wil hebben. Net als in 'Hubert' beschrijft hij de eenzaamheid van een personage dat zich niet kan voegen naar de sociale norm. En daarmee vraagt dit boek veel van de lezer. Niet om een oordeel, maar om begrip voor iets dat niet te begrijpen is.